|
|
Rig Veda Mandala 10 Previous Next Rig Veda Mandala 10 Hymn 37नमो मित्रस्य वरुणस्य चक्षसे महो देवाय तद रतंसपर्यत |दूरेद्र्शे देवजाताय केतवे दिवस पुत्रायसूर्याय शंसत || सा मा सत्योक्तिः परि पातु विश्वतो दयावा च यत्रततनन्नहानि च | विश्वमन्यन नि विशते यदेजतिविश्वाहापो विश्वाहोदेति सूर्यः || न ते अदेवः परदिवो नि वासते यदेतशेभिः पतरैरथर्यसि | पराचीनमन्यदनु वर्तते रज उदन्येनज्योतिषा यासि सूर्य || येन सूर्य जयोतिषा बाधसे तमो जगच्च विश्वमुदियर्षिभानुना | तेनास्मद विश्वामनिरामनाहुतिमपामीवामप दुष्वप्न्यं सुव || विश्वस्य हि परेषितो रक्षसि वरतमहेळयन्नुच्चरसिस्वधा अनु | यदद्य तवा सूर्योपब्रवामहै तं नो देवानु मंसीरत करतुम || तं नो दयावाप्र्थिवी तन न आप इन्द्रः शर्ण्वन्तु मरुतोहवं वचः | मा शूने भूम सूर्यस्य सन्द्र्शिभद्रं जीवन्तो जरणामशीमहि || विश्वाहा तवा सुमनसः सुचक्षसः परजावन्तो अनमीवानागसः | उद्यन्तं तवा मित्रमहो दिवे-दिवे जयोग जीवाःप्रति पश्येम सूर्य || महि जयोतिर्बिभ्रतं तवा विचक्षण भास्वन्तं चक्षुषे चक्षुषे मयः | आरोहन्तं बर्हतः पाजसस परि वयंजीवाः परति पश्येम सूर्य || यस्य ते विश्वा भुवनानि केतुना पर चेरते नि च विशन्तेक्तुभिः | अनागास्त्वेन हरिकेश सूर्याह्नाह्ना नोवस्यसा-वस्यसोदिहि || शं नो भव चक्षसा शं नो अह्ना शं भानुना शंहिमा शं घर्णेन | यथा शमध्वञ्छमसद दुरोणेतत सूर्य दरविणं धेहि चित्रम || अस्माकं देवा उभयाय जन्मने शर्म यछत दविपदेचतुष्पदे | अदत पिबदूर्जयमानमाशितं तदस्मेशं योररपो दधातन || यद वो देवाश्चक्र्म जिह्वया गुरु मनसो वा परयुतीदेवहेळनम | अरावा यो नो अभि दुछुनायते तस्मिन तदेनोवसवो नि धेतन || namo mitrasya varuṇasya cakṣase maho devāya tad ṛtaṃsaparyata | dūredṛśe devajātāya ketave divas putrāyasūryāya śaṃsata || sā mā satyoktiḥ pari pātu viśvato dyāvā ca yatratatanannahāni ca | viśvamanyan ni viśate yadejativiśvāhāpo viśvāhodeti sūryaḥ || na te adevaḥ pradivo ni vāsate yadetaśebhiḥ patarairatharyasi | prācīnamanyadanu vartate raja udanyenajyotiṣā yāsi sūrya || yena sūrya jyotiṣā bādhase tamo jaghacca viśvamudiyarṣibhānunā | tenāsmad viśvāmanirāmanāhutimapāmīvāmapa duṣvapnyaṃ suva || viśvasya hi preṣito rakṣasi vratamaheḷayannuccarasisvadhā anu | yadadya tvā sūryopabravāmahai taṃ no devāanu maṃsīrata kratum || taṃ no dyāvāpṛthivī tan na āpa indraḥ śṛṇvantu marutohavaṃ vacaḥ | mā śūne bhūma sūryasya sandṛśibhadraṃ jīvanto jaraṇāmaśīmahi || viśvāhā tvā sumanasaḥ sucakṣasaḥ prajāvanto anamīvāanāghasaḥ | udyantaṃ tvā mitramaho dive-dive jyogh jīvāḥprati paśyema sūrya || mahi jyotirbibhrataṃ tvā vicakṣaṇa bhāsvantaṃ cakṣuṣe cakṣuṣe mayaḥ | ārohantaṃ bṛhataḥ pājasas pari vayaṃjīvāḥ prati paśyema sūrya || yasya te viśvā bhuvanāni ketunā pra cerate ni ca viśanteaktubhiḥ | anāghāstvena harikeśa sūryāhnāhnā novasyasā-vasyasodihi || śaṃ no bhava cakṣasā śaṃ no ahnā śaṃ bhānunā śaṃhimā śaṃ ghṛṇena | yathā śamadhvañchamasad duroṇetat sūrya draviṇaṃ dhehi citram || asmākaṃ devā ubhayāya janmane śarma yachata dvipadecatuṣpade | adat pibadūrjayamānamāśitaṃ tadasmeśaṃ yorarapo dadhātana || yad vo devāścakṛma jihvayā ghuru manaso vā prayutīdevaheḷanam | arāvā yo no abhi duchunāyate tasmin tadenovasavo ni dhetana || |
