|
|
Rig Veda Mandala 5 Previous Next Rig Veda Mandala 5 Hymn 41को नु वाम मित्रावरुणाव रतायन दिवो वा महः पार्थिवस्य वा दे |रतस्य वा सदसि तरासीथां नो यज्ञायते वा पशुषो न वाजान || ते नो मित्रो वरुणो अर्यमायुर इन्द्र रभुक्षा मरुतो जुषन्त | नमोभिर वा ये दधते सुव्र्क्तिं सतोमं रुद्राय मीळ्हुषे सजोषाः || आ वां येष्ठाश्विना हुवध्यै वातस्य पत्मन रथ्यस्य पुष्टौ | उत वा दिवो असुराय मन्म परान्धांसीव यज्यवे भरध्वम || पर सक्षणो दिव्यः कण्वहोता तरितो दिवः सजोषा वातो अग्निः | पूषा भगः परभ्र्थे विश्वभोजा आजिं न जग्मुर आश्वश्वतमाः || पर वो रयिं युक्ताश्वम भरध्वं राय एषे ऽवसे दधीत धीः | सुशेव एवैर औशिजस्य होता ये व एवा मरुतस तुराणाम || पर वो वायुं रथयुजं कर्णुध्वम पर देवं विप्रम पनितारम अर्कैः | इषुध्यव रतसापः पुरंधीर वस्वीर नो अत्र पत्नीर आ धिये धुः || उप व एषे वन्द्येभिः शूषैः पर यह्वी दिवश चितयद्भिर अर्कैः | उषासानक्ता विदुषीव विश्वम आ हा वहतो मर्त्याय यज्ञम || अभि वो अर्चे पोष्यावतो नॄन वास्तोष पतिं तवष्टारं रराणः | धन्या सजोषा धिषणा नमोभिर वनस्पतींर ओषधी राय एषे || तुजे नस तने पर्वताः सन्तु सवैतवो ये वसवो न वीराः | पनित आप्त्यो यजतः सदा नो वर्धान नः शंसं नर्यो अभिष्टौ || वर्ष्णो अस्तोषि भूम्यस्य गर्भं तरितो नपातम अपां सुव्र्क्ति | गर्णीते अग्निर एतरी न शूषैः शोचिष्केशो नि रिणाति वना || कथा महे रुद्रियाय बरवाम कद राये चिकितुषे भगाय | आप ओषधीर उत नो ऽवन्तु दयौर वना गिरयो वर्क्षकेशाः || शर्णोतु न ऊर्जाम पतिर गिरः स नभस तरीयां इषिरः परिज्मा | शर्ण्वन्त्व आपः पुरो न शुभ्राः परि सरुचो बब्र्हाणस्याद्रेः || विदा चिन नु महान्तो ये व एवा बरवाम दस्मा वार्यं दधानाः | वयश चन सुभ्व आव यन्ति कषुभा मर्तम अनुयतं वधस्नैः || आ दैव्यानि पार्थिवानि जन्मापश चाछा सुमखाय वोचम | वर्धन्तां दयावो गिरश चन्द्राग्रा उदा वर्धन्ताम अभिषाता अर्णाः || पदे-पदे मे जरिमा नि धायि वरूत्री वा शक्रा या पायुभिश च | सिषक्तु माता मही रसा नः समत सूरिभिर रजुहस्त रजुवनिः || कथा दाशेम नमसा सुदानून एवया मरुतो अछोक्तौ परश्रवसो मरुतो अछोक्तौ | मा नो ऽहिर बुध्न्यो रिषे धाद अस्माकम भूद उपमातिवनिः || इति चिन नु परजायै पशुमत्यै देवासो वनते मर्त्यो व आ देवासो वनते मर्त्यो वः | अत्रा शिवां तन्वो धासिम अस्या जरां चिन मे निर्र्तिर जग्रसीत || तां वो देवाः सुमतिम ऊर्जयन्तीम इषम अश्याम वसवः शसा गोः | सा नः सुदानुर मर्ळयन्ती देवी परति दरवन्ती सुविताय गम्याः || अभि न इळा यूथस्य माता समन नदीभिर उर्वशी वा गर्णातु | उर्वशी वा बर्हद्दिवा गर्णानाभ्यूर्ण्वाना परभ्र्थस्यायोः || सिषक्तु न ऊर्जव्यस्य पुष्टेः | ko nu vām mitrāvaruṇāv ṛtāyan divo vā mahaḥ pārthivasya vā de | ṛtasya vā sadasi trāsīthāṃ no yajñāyate vā paśuṣo na vājān || te no mitro varuṇo aryamāyur indra ṛbhukṣā maruto juṣanta | namobhir vā ye dadhate suvṛktiṃ stomaṃ rudrāya mīḷhuṣe sajoṣāḥ || ā vāṃ yeṣṭhāśvinā huvadhyai vātasya patman rathyasya puṣṭau | uta vā divo asurāya manma prāndhāṃsīva yajyave bharadhvam || pra sakṣaṇo divyaḥ kaṇvahotā trito divaḥ sajoṣā vāto aghniḥ | pūṣā bhaghaḥ prabhṛthe viśvabhojā ājiṃ na jaghmur āśvaśvatamāḥ || pra vo rayiṃ yuktāśvam bharadhvaṃ rāya eṣe 'vase dadhīta dhīḥ | suśeva evair auśijasya hotā ye va evā marutas turāṇām || pra vo vāyuṃ rathayujaṃ kṛṇudhvam pra devaṃ vipram panitāram arkaiḥ | iṣudhyava ṛtasāpaḥ puraṃdhīr vasvīr no atra patnīr ā dhiye dhuḥ || upa va eṣe vandyebhiḥ śūṣaiḥ pra yahvī divaś citayadbhir arkaiḥ | uṣāsānaktā viduṣīva viśvam ā hā vahato martyāya yajñam || abhi vo arce poṣyāvato nṝn vāstoṣ patiṃ tvaṣṭāraṃ rarāṇaḥ | dhanyā sajoṣā dhiṣaṇā namobhir vanaspatīṃr oṣadhī rāya eṣe || tuje nas tane parigvedaatāḥ santu svaitavo ye vasavo na vīrāḥ | panita āptyo yajataḥ sadā no vardhān naḥ śaṃsaṃ naryo abhiṣṭau || vṛṣṇo astoṣi bhūmyasya gharbhaṃ trito napātam apāṃ suvṛkti | ghṛṇīte aghnir etarī na śūṣaiḥ śociṣkeśo ni riṇāti vanā || kathā mahe rudriyāya bravāma kad rāye cikituṣe bhaghāya | āpa oṣadhīr uta no 'vantu dyaur vanā ghirayo vṛkṣakeśāḥ || śṛṇotu na ūrjām patir ghiraḥ sa nabhas tarīyāṃ iṣiraḥ parijmā | śṛṇvantv āpaḥ puro na śubhrāḥ pari sruco babṛhāṇasyādreḥ || vidā cin nu mahānto ye va evā bravāma dasmā vāryaṃ dadhānāḥ | vayaś cana subhva āva yanti kṣubhā martam anuyataṃ vadhasnaiḥ || ā daivyāni pārthivāni janmāpaś cāchā sumakhāya vocam | vardhantāṃ dyāvo ghiraś candrāghrā udā vardhantām abhiṣātā arṇāḥ || pade-pade me jarimā ni dhāyi varūtrī vā śakrā yā pāyubhiś ca | siṣaktu mātā mahī rasā naḥ smat sūribhir ṛjuhasta ṛjuvaniḥ || kathā dāśema namasā sudānūn evayā maruto achoktau praśravaso maruto achoktau | mā no 'hir budhnyo riṣe dhād asmākam bhūd upamātivaniḥ || iti cin nu prajāyai paśumatyai devāso vanate martyo va ā devāso vanate martyo vaḥ | atrā śivāṃ tanvo dhāsim asyā jarāṃ cin me nirṛtir jaghrasīta || tāṃ vo devāḥ sumatim ūrjayantīm iṣam aśyāma vasavaḥ śasā ghoḥ | sā naḥ sudānur mṛḷayantī devī prati dravantī suvitāya ghamyāḥ || abhi na iḷā yūthasya mātā sman nadībhir urigvedaaśī vā ghṛṇātu | urigvedaaśī vā bṛhaddivā ghṛṇānābhyūrṇvānā prabhṛthasyāyoḥ || siṣaktu na ūrjavyasya puṣṭeḥ | |
