|
|
Rig Veda Mandala 3 Previous Next Rig Veda Mandala 3 Hymn 30इछन्ति तवा सोम्यासः सखायः सुन्वन्ति सोमं दधति परयांसि |तितिक्षन्ते अभिशस्तिं जनानामिन्द्र तवदा कश्चन हि परकेतः || न ते दूरे परमा चिद रजांस्या तु पर याहि हरिवो हरिभ्याम | सथिराय वर्ष्णे सवना कर्तेमा युक्ता गरावाणः समिधाने अग्नौ || इन्द्रः सुशिप्रो मघवा तरुत्रो महाव्रातस्तुविकूर्मिर्र्घावान | यदुग्रो धा बाधितो मर्त्येषु कव तया ते वर्षभ वीर्याणि || तवं हि षमा चयावयन्नच्युतान्येको वर्त्रा चरसि जिघ्नमानः | तव दयावाप्र्थिवी पर्वतासो.अनु वरताय निमितेव तस्थुः || उताभये पुरुहूत शरवोभिरेको दर्ळ्हमवदो वर्त्रहा सन | इमे चिदिन्द्र रोदसी अपारे यत संग्र्भ्णा मघवन काशिरित ते || पर सू त इन्द्र परवता हरिभ्यां पर ते वज्रः परम्र्णन्नेतु शत्रून | जहि परतीचो अनूचः पराचो विश्वं सत्यंक्र्णुहि विष्टमस्तु || यस्मै धायुरदधा मर्त्यायाभक्तं चिद भजते गेह्यं सः | भद्रा त इन्द्र सुमतिर्घ्र्ताची सहस्रदाना पुरुहूत रातिः || सहदानुं पुरुहूत कषियन्तमहस्तमिन्द्र सं पिणक कुणारुम | अभि वर्त्रं वर्धमानं पियारुमपादमिन्द्र तवसा जघन्थ || नि सामनामिषिरामिन्द्र भूमिं महीमपारां सदने ससत्थ | अस्तभ्नाद दयां वर्षभो अन्तरिक्षमर्षन्त्वापस्त्वयेह परसूताः || अलात्र्णो वल इन्द्र वरजो गोः पुरा हन्तोर्भयमानो वयार | सुगान पथो अक्र्णोन निरजे गाः परावन वाणीः पुरुहूतं धमन्तीः || एको दवे वसुमती समीची इन्द्र आ पप्रौ पर्थिवीमुत दयाम | उतान्तरिक्षादभि नः समीक इषो रथीः सयुजः शूर वाजान || दिशः सूर्यो न मिनाति परदिष्टा दिवे-दिवे हर्यश्वप्रसूताः | सं यदानळ अध्वन आदिदश्वैर्विमोचनं कर्णुते तत तवस्य || दिद्र्क्षन्त उषसो यामन्नक्तोर्विवस्वत्या महि चित्रमनीकम | विश्वे जानन्ति महिना यदागादिन्द्रस्य कर्म सुक्र्तापुरूणि || महि जयोतिर्निहितं वक्षणास्वामा पक्वं चरति बिभ्रती गौः | विश्वं सवाद्म सम्भ्र्तमुस्रियायां यत सीमिन्द्रो अदधाद भोजनाय || इन्द्र दर्ह्य यामकोशा अभूवन यज्ञाय शिक्ष गर्णते सखिभ्यः | दुर्मायवो दुरेवा मर्त्यासो निषङगिणो रिपवो हन्त्वासः || सं घोषः शर्ण्वे.अवमैरमित्रैर्जही नयेष्वशनिं तपिष्ठाम | वर्श्चेमधस्ताद वि रुजा सहस्व जहि रक्षो मघवन रन्धयस्व || उद वर्ह रक्षः सहमूलमिन्द्र वर्श्चा मध्यं परत्यग्रंश्र्णीहि | आ कीवतः सललूकं चकर्थ बरह्मद्विषे तपुषिं हेतिमस्य || सवस्तये वाजिभिश्च परणेतः सं यन महीरिष आसत्सिपूर्वीः | रायो वन्तारो बर्हतः सयामास्मे अस्तु भग इन्द्रप्रजावान || आ नो भर भगमिन्द्र दयुमन्तं नि ते देष्णस्य धीमहि पररेके | ऊर्व इव पप्रथे कामो अस्मे तमा पर्ण वसुपते वसूनाम || इमं कामं मन्दया गोभिरश्वैश्चन्द्रवता राधसा पप्रथश्च | सवर्यवो मतिभिस्तुभ्यं विप्रा इन्द्राय वाहःकुशिकासो अक्रन || आ नो गोत्रा दर्द्र्हि गोपते गाः समस्मभ्यं सनयो यन्तु वाजाः | दिवक्षा असि वर्षभ सत्यशुष्मो.अस्मभ्यं सु मघवन बोधि गोदाः || शुनं हुवेम मघवानमिन्द्रमस्मिन भरे नर्तमं वाजसातौ | शर्ण्वन्तमुग्रमूतये समत्सु घनन्तं वर्त्राणि संजितं धनानाम || ichanti tvā somyāsaḥ sakhāyaḥ sunvanti somaṃ dadhati prayāṃsi | titikṣante abhiśastiṃ janānāmindra tvadā kaścana hi praketaḥ || na te dūre paramā cid rajāṃsyā tu pra yāhi harivo haribhyām | sthirāya vṛṣṇe savanā kṛtemā yuktā ghrāvāṇaḥ samidhāne aghnau || indraḥ suśipro maghavā tarutro mahāvrātastuvikūrmirṛghāvān | yadughro dhā bādhito martyeṣu kva tyā te vṛṣabha vīryāṇi || tvaṃ hi ṣmā cyāvayannacyutānyeko vṛtrā carasi jighnamānaḥ | tava dyāvāpṛthivī parigvedaatāso.anu vratāya nimiteva tasthuḥ || utābhaye puruhūta śravobhireko dṛḷhamavado vṛtrahā san | ime cidindra rodasī apāre yat saṃghṛbhṇā maghavan kāśirit te || pra sū ta indra pravatā haribhyāṃ pra te vajraḥ pramṛṇannetu śatrūn | jahi pratīco anūcaḥ parāco viśvaṃ satyaṃkṛṇuhi viṣṭamastu || yasmai dhāyuradadhā martyāyābhaktaṃ cid bhajate ghehyaṃ saḥ | bhadrā ta indra sumatirghṛtācī sahasradānā puruhūta rātiḥ || sahadānuṃ puruhūta kṣiyantamahastamindra saṃ piṇak kuṇārum | abhi vṛtraṃ vardhamānaṃ piyārumapādamindra tavasā jaghantha || ni sāmanāmiṣirāmindra bhūmiṃ mahīmapārāṃ sadane sasattha | astabhnād dyāṃ vṛṣabho antarikṣamarṣantvāpastvayeha prasūtāḥ || alātṛṇo vala indra vrajo ghoḥ purā hantorbhayamāno vyāra | sughān patho akṛṇon niraje ghāḥ prāvan vāṇīḥ puruhūtaṃ dhamantīḥ || eko dve vasumatī samīcī indra ā paprau pṛthivīmuta dyām | utāntarikṣādabhi naḥ samīka iṣo rathīḥ sayujaḥ śūra vājān || diśaḥ sūryo na mināti pradiṣṭā dive-dive haryaśvaprasūtāḥ | saṃ yadānaḷ adhvana ādidaśvairigvedamocanaṃ kṛṇute tat tvasya || didṛkṣanta uṣaso yāmannaktorigvedavasvatyā mahi citramanīkam | viśve jānanti mahinā yadāghādindrasya karma sukṛtāpurūṇi || mahi jyotirnihitaṃ vakṣaṇāsvāmā pakvaṃ carati bibhratī ghauḥ | viśvaṃ svādma sambhṛtamusriyāyāṃ yat sīmindro adadhād bhojanāya || indra dṛhya yāmakośā abhūvan yajñāya śikṣa ghṛṇate sakhibhyaḥ | durmāyavo durevā martyāso niṣaṅghiṇo ripavo hantvāsaḥ || saṃ ghoṣaḥ śṛṇve.avamairamitrairjahī nyeṣvaśaniṃ tapiṣṭhām | vṛścemadhastād vi rujā sahasva jahi rakṣo maghavan randhayasva || ud vṛha rakṣaḥ sahamūlamindra vṛścā madhyaṃ pratyaghraṃśṛṇīhi | ā kīvataḥ salalūkaṃ cakartha brahmadviṣe tapuṣiṃ hetimasya || svastaye vājibhiśca praṇetaḥ saṃ yan mahīriṣa āsatsipūrigvedaīḥ | rāyo vantāro bṛhataḥ syāmāsme astu bhagha indraprajāvān || ā no bhara bhaghamindra dyumantaṃ ni te deṣṇasya dhīmahi prareke | ūrigvedaa iva paprathe kāmo asme tamā pṛṇa vasupate vasūnām || imaṃ kāmaṃ mandayā ghobhiraśvaiścandravatā rādhasā paprathaśca | svaryavo matibhistubhyaṃ viprā indrāya vāhaḥkuśikāso akran || ā no ghotrā dardṛhi ghopate ghāḥ samasmabhyaṃ sanayo yantu vājāḥ | divakṣā asi vṛṣabha satyaśuṣmo.asmabhyaṃ su maghavan bodhi ghodāḥ || śunaṃ huvema maghavānamindramasmin bhare nṛtamaṃ vājasātau | śṛṇvantamughramūtaye samatsu ghnantaṃ vṛtrāṇi saṃjitaṃ dhanānām || |
